ن :
سلام .....
یاد تو چشمه ساریست
به صحرای وجودم ،
که ز سوزندگی و داغی " خورشید " که نیست !!!!!
همه قطرات درونش خشکید .....
عشق تو میل به پرواز و به اوج
به درون قفس تنگ ترین حبس جهان !!!!!
و ز رویت چه بگویم
که ستاره ست
به تاریک ترین شام خدا !!!!!
با تو زیستم
در تو زیستم
و دریغ و درد که نشناختمت .....
نیمی گذشته از زندگی ام
به اندوه و به زخم
و شاید بیشتر .....
ای شکیبا واژهء صبر
سرافکنده
چو تاب تو بدید .....!!!!!
ه.م غروب
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند